وقتی صحبت از مرگ یک ستاره می‌شود بیان‌گر این است که مراحل دیگری هم برای زندگی آن قابل تصور است؛ ستاره‌ها متولد می‌شوند، زندگی می‌کنند، جوانی و میان‌سالی خود را طی می‌کنند و سپس قدم در کهن‌سالی می‌گذارند، پیر می‌شوند و می‌میرند. نکته‌ی مهمی که وجود دارد این است که گذران همه‌ی این مراحل بسیار زمان‌بر است و عمر ستاره‌ها خیلی طولانی است. هنگامی که ستاره‌ای مثل خورشید که ۴/۵ میلیارد سال پیش شکل گرفته است، به فاز پایدار تولید انرژی از طریق فرآیندهای هسته‌ای تبدیل هیدروژن به هلیوم می‌رسد و اصطلاحاً در تعادل هیدرواستاتیکی قرار می‌گیرد در مرحله‌ای از عمر خود واقع می‌شود که به مرحله‌ی «رشته‌ی اصلی» معروف است و اتفاقاً بیشتر عمر خود را هم در همین بخش سپری می‌کند. حضور ستاره در رشته‌ی اصلی تا زمانی ادامه می‌یابد که سوخت هیدروژنی موجود در هسته‌ی آن کم‌کم رو به پایان می‌رود و ستاره به مرور با نزدیک شدن به پایان عمرش از رشته‌ی اصلی خارج می‌شود. در این مرحله بسته به جرم و ترکیب شیمیاییِ ستاره پدیده‌های مختلفی امکان وقوع می‌یابند. انفجار ابرنواختری، منبسط شدن و تبدیل‌شدن به غول سرخ و … از جمله این رویدادهاست که در واقع شیوه‌های مختلف مرگ یک ستاره هستند.
در مورد خورشید آغاز این نابودی زودتر از ۵ میلیارد سال آینده نخواهد بود. خورشید تا آن زمان در رشته‌ی اصلی می‌ماند و کمابیش به همین صورت و با همین میزانِ تولید انرژی به حیات خود ادامه می‌دهد. بعد از آن در مدت زمان نسبتاً کوتاهی تبدیل به غول سرخ عظیمی می‌شود که شعاع آن حتی مدار زمین را نیز در برمی‌گیرد. خورشید به اندازه‌ی کافی پرجرم نیست که به‌صورت یک ابرنواختر منفجر شود و مرگی تدریجی و آرام خواهد داشت.

حامد الطافی، کارشناس ارشد اخترفیزیک
منبع : پرسش و پاسخ کانوت

بعد از دو سال بی خبری، سرانجام گروهی از دانشمندان فضاشناس به این باور رسیده­اند كه موجود ناشناس مزرعه مكزیك یك آدم فضایی است نه انسان!

خبر آنقدر عجیب و حیرت آور بود كه بسیاری از سران كشورهای مختلف جهان از انتشار آن امتناع كردند و ترجیح دادند تا مردم، حضور آدمك­هایی از جنسیغیر از خودشان را مانند همیشه فقط یك خیال باطل و نتیجه توهم انسان­های زمینی تلقی كنند؛ چرا كه با درز خبر در ابعاد گسترده معلوم نبود كه چطور باید به هراس و ترس مردم اثباط موضوعی كه طی صدها سال فقط دروغی بزرگ جلوه داده شده بود، پاسخ دهند. البته آنهایی كه دستی بر آتش داشتند و هر روز اخبار و اطلاعات را نه از روزنامه بلكه از طریق شبكه­های اینترنتی دانبال می­كردند، كمكم به اصل ماجرا پی بردند و به تدریج خبر دهان به دهان میان مردم كره خاكی منتشر شد؛ ((آدم فضایی­ها میان ما هستند، همین­جا روی كره زمین!)).

مارائو لوپز- كشاورز مكزیكی- مثل همیشه داشت خودش را برای یك روز كاری دیگر آماده می­كرد. صبح زود، هنوز آفتاب نزده از خانه بیرون زد و به طرف انبار حیاط پشتی رفت تا وسایل كارش را پشت تراكتورش بیندازد و قبل از گرم شدن هوا به زمین كشاورزی­اش برسد. از در كه وارد شد، همهمه همیشگی باز هم نگرانش كرد. موش­ها بودند كه با ورود لوپز به هر طرف فرار می­كردند. موش­های انبار هر روز بیشتر می­شدند و كشاورز نگران محصولاتی بود كه باید تا چند وقت دیگر دور از تیررس موش­های همیشه گرسنه در آنجا انبار می­كرد. تله موش هم دیگر این آخری­ها فایده نداشت. آخر موش­ها یكی دو تا نبودند كه با تله موش بشود كاری كرد. لوپز آن روز صبح مثل همیشه اول به سراغ تله موش­ها رفت تا اینكه سر و صدایی عجیب از یك طرف انبار بلند شد. كشاورز خوشحال از اینكه تله­های زنگ زده كهنه­اش دوباره جانوری موذی را به دام انداخته­اند به طرف صدا حركت كرد. جایی پشت الوارهای تكیه داده به دیوار انبار، تله موشی قدیمی و كهنه قرار داشت. صدا از همان­جا می­آمد. به خیال پیر مرد این بار موش زبل جان سالم به در برده بود و فقط گرفتار گیره­های سخت تله شده بود. برای همین بیلش را هم با خود برداشت تا در همان لحظه اول حیوان موذی را ناكار كند و انتقام همه خسارت­های این چند وقت را بگیرد. كشاورز هرچه به صدا نزدیك­تر می­شد بیشتر تعجب می­كرد. صدای ناله حیوان به صدای یك موش گرفتار در تله شباهت نداشت. صدای هیچ حیوانی در قد و اندازه یك موش كوچك نمی­توانست آن­قدر رسا و عجیب باشد. كشاورز فكر كرد شاید سمور یا حیوانی بزرگتر از موش در تله گیر كرده كه آن­قدر خودش را با سر و صدا به در و دیوار می­كوبد اما وقتی به تله رسید و الوارهای چوبی را كنار زد، از تعجب دیگر نه می­توانست حرف بزند و نه حركت كند. موجود گرفتار در تله انبار نه موش بود و نه سمور؛ موجود گرفتار شده یك حیوان عجیب بود!
آدم فضایی غرق شد
استخان­های برآمده و پوست ظریفی كه بدن بی­موی حیوان را پوشانده بود و سر مثلثی و چشمان وق زده­اش در نگاه اول هر كسی را می­ترساند. جانور بر خلاف جثه نحیفش كه در حد و اندازه یك موش صحرایی بود، صدای عجیبی داشت و به شدت خودش را به در و دیوار می­زد تا بلكه دست لاغرش را كه در اثر ضربه سریع گیره تله از مچ قطع شده بود از تله در بیاورد و فرار كند. جانور تقلا می­كرد و كشاورز مكزیكی همان طور به او خیره مانده بود. جانور هیچ شباهتی به موش و سگ و گربه نداشت بلكه بیشتر به آدمی ناقص­الخلقه شبیه بود كه هم دم داشت و هم اندازه یك موش بود! چند لحظه­ای گذشت تا پیر مرد با فریاد همسایه­ها را خبر كرد. مردم روستای متپك خیلی زود خودشان را به خانه لوپز رساندند. جانور همه را حیرت زده و هراسان كرده بود. برای همین هم خیلی زود بدون آنكه بخواهند ذره­ای به كاری كه انجام می­دهند فكر كنند، تصمیم گرفتند كه موجود عجیب را همان طور زنده زنده خاك كنند.
چاله ای كندند و حیوان را در آن انداختند اما هر با موجود با سر و صدای زیاد و تله به دست سر از خاك بیرون می­آورد و البته قبل از آنكه بتواند فرار كند دوباره گرفتار كشاورزها می­شد. همه وحشت­زده فقط می­خواستند به هر نحوی موجود مخوف را از بین ببرند. در باور مردم روستا موش خانه لوپز موجودی غیر زمینی بود كه برای نابودی آنها آمده بوده؛ پس باید زودتر خودشان آن را از بین می­بردند. همه مانده بودند كه با جانور چه كنند كه آخر خود لوپز پیشنهاد داد حیوان را در آب غرق كنند. از ترس فرار دوباره حیوان، لوپز جانور عجیب را ساعت­ها در آب رودخانه نگه­داشت تا دست آخر حیوان بعد از تقلا و تلاش فراوان از بین رفت!

با توجه به براق بودن بدن موجود فضایی ظاهرا این عكس بعد از كشته شدن و خارج كردن از رودخانه گرفته شده

دو سال جنجال و انتظار
پلیس ایالتی به سرعت خبردار شد اما زمانی به معركه مردم متپك رسید كه دیگر كار از كار گذشته بود و جانور مرده بود. ماموران پلیس فقط سعی داشتند مردم را آرام كنند چون اگر خبر به سایر نقاط كشور می رسید، معلوم نبود چه غوغایی به پا شود. البته خبر خیلی زودتر از آنچه آنها تصور می كردند پخش شد. تلویزیون دولتی مكزیك هم برای اینكه خیال مردم را راحت كند، تصاویری از این موجود ناشناخته نشان داد و اعلام كرد كه به زودی با تحقیق پژوهشگران همه چیز روشن می شود. ماه می سال 2007 در مكزیك با صحبت از موجود فضایی و شایعات آن گذشت. صحبت از غریبه ای غیرزمینی، نقل محفل هر روز مردم آمریكای لاتین شده بود. اما موجود فضایی هم با همه جار و جنجال ها مثل هیاهوهای دیگر آدمیزاد در روزمرگی زندگی مردم گم شد و دیگر كمتر كسی از موجود مخوف انبار خانه لوپز صحبت می كرد تا اینكه هفته گذشته، دوباره خبر به سرعت دهان به دهان چرخید و این بار ترس و حیرتی بیشتر از زمان پیدا شدن آن موجود فرازمینی به همراه آورد. تلویزیون دولتی مكزیك هفته گذشته در گزارشی پرده از حقیقتی برداشت كه همه مردم را دوباره نگران كرد؛ "در تحقیقات انجام شده در آزمایشگاههای پیشرفته كانادا و مكزیك، در نهایت ثابت شد كه موجود ناشناخته روستای متپك موجودی غیرزمینی است!"

رقابت فضا شناس­ها
وقتی موجود ناشناخته انباری مارائو لوپز تحویل ماموران پلیس ایالتی شد، هیچ كس نمی دانست كه باید با آن چه كار كند. دست آخر با چند روز تاخیر، موجود فضایی به همراه نامه ای فوق محرمانه روانه مكزیكوسیتی شد تا شاید مسئوولان بالا دست مكزیك برای آن تصمیمی بگیرند. حتی دانشمندان مكزیك هم وجود موجودی فضایی را در میان خودشان باور نمی كردند و آنها را جنجالی تبلیغاتی قلمداد می كردند كه در پشت آن اهداف سیاسی و اقتصادی پنهان است. گروه تحقیقاتی مكزیك همان روزهای اول از ادامه تحقیق روی موجودفضایی سر باز زد و جانور ناشناخته بی نام و نشان در گوشه ای از آزمایشگاه های پایتخت جای گرفت. تا اینكه - دانشمند 56 ساله انگلیسی- با شنیدن خبر آدمك فضایی مكزیك دست به كار شد و با تشكیل گروهی تخصصی با همكاری چهار آزمایشگاه تخصصی در كانادا و مكزیك پژوهش گسترده ای روی جسد موجود ناشناخته آغاز كرد. مائوسان دو سال روی بدن موجود ناشناس كار كرد تا اینكه هفته گذشته آخرین نتایج تحقیقاتش را برای مردم اعلام كرد؛ "همه شواهد حاكی از آن است كه موجودی كه در مزرعه مكزیك دیده شده یك موجود زمینی نیست و هیچ تعلقی به كره خاكی ندارد!"

مائوسان كه سال های بسیاری را صرف تحقیق در امور آدم فضایی ها و وجود دنیایی ورای كره زمین كرده، موجود ناشناخته مكزیكی را عجیب ترین مورد زندگی حرفه­ای اش می داند؛ "اول من هم مثل همه فكر می كردم كه این هم یك شوخی دیگر است. من هم خیال می كردم كه موی بدن یك میمون نحیف را تراشیده و به جای آدم فضایی جا زده اند اما بعد تصمیم گرفتم كه این موجود خیالی را خودم از نزدیك ببینم. همین كه در آزمایشگاه مكزیكوسیتی بدن نحیف و چهره مثلثی جانور را دیدم فهمیدم كه از ما نیست!". مائوسون به سرعت تحقیقات روی موجود ناشناخته را شروع كرد اما هرچه بیشتر وقت گذاشت كمتر به نتیجه خاصی رسید؛ "ما از بدن، استخوان و پوست حیوان نمونه گیری كردیم. محققانی كه پیش از ما روی این موجود ناشناخته كار كرده بودند، به این نتیجه رسیدند كه به سبب گذشت از زمان مرگ موجود فضایی، دی ان ای آن هم دیگر قابل شناسایی نیست اما حقیقت این بود كه زمان هیچ تاثیری روی دی ان ای این موجود نداشت بلكه شناسه دی ان ای آن در گستره موجودات زمینی نمی گنجد. نقشه دی ان ای این موجود با هیچ مخلوقی روی زمین تطبیق ندارد. برای همین هم من معتقدم كه او یك زمینی نیست. باورش سخت است اما موجود مكزیكی واقعا یك آدم فضایی است؛ البته یك كودك فضایی!". با صحبت های مائوسون دیگر كار آزمایشگاه های تحقیقاتی هم تمام شد؛ دی ان ای موجود فضایی ناشناخته است و تحقیق بی نتیجه!

موجود ورای آدمیزاد
گزارش پروفسور مائوسان و گروه تحقیقاتی او درباره موجود فضایی بسیار دقیق و با استفاده از آخرین فناوری های روز ارائه شده است؛ "كودك فضایی، توانایی زندگی با حداقل میزان اكسیژن را داشته؛ به طوری كه می توانسته ساعت های متوالی در زیر آب سر كند. استخوان بندی بدن او شبیه بدن مارمولك هاست با این تفاوت كه ماندگاری استخوان های او در برابر تغییرات آب و هوایی و نبود اكسیژن بسیار بیشتر از موجودات زمینی است. شكل دندان های بی ریشه موجود ناشناخته هم شباهتی به دندان های یك انسان ندارد. در واقع این حیوان بر خلاف ظاهرش هیچ وجه تشابهی با انسان ها ندارد. پوست بدن جانور همان ساعت اول به شدت خشك شده بود كه همین خشكی پوست هم ماندگاری حیوان را در همه این سال ها تضمین كرده است. پوست خشك آدم فضایی از او موجودی مومیایی ساخته كه هیچ تغییر محیطی ای نمی تواند روی آن تاثیر داشته باشد؛ به طوری كه شكل و شمایلش از زمانی كه او را از مزرعه گرفته اند تا امروز تغییر چندانی نكرده". تحقیقات گروه مائوسون همچنین از حقیقت بزرگی پرده برداشت كه طی دهه ها مورد سوال دانشمندان فضاشناس بود؛ "مغز موجود فضایی نسبت به جثه اش بسیار بزرگ است؛ به طوری كه بیشترین وزن بدن او متعلق به مغزش است نه جثه حنیف و دم درازش! در این باره باید به صراحت اعلام كرد كه چنین مخلوقی با این حجم مغز به طور حتم از ضریب هوشی بسیار بالایی برخوردار بوده است!".

فضایی انتقام می­گیرد
جریان پیدا شدن آدم فضایی مزرعه متپك یك طرف و بلایی كه سر مارائو لوپز- كشاورز بینوا- آمد یك طرف دیگر! دو سال بی خبری از آدم فضایی مردم را از حال و روز كشاورزی كه موجود ناشناخته را برای اولین بار دیده بود، غافل كرد. خبر آدم فضایی كه دوباره رو شد، مردم داشتند كه اصل ماجرا را از زبان خود صاحب انبار بشنوند اما دیگر دیر شده بود. مارائو لوپز یك ماه بعد از اینكه موجود فضایی را در مزرعه اش پیدا كرد به طرز مرموزی كشته شد! جاشواوارن- یكی از فضاشناس های مطرح آمریكایی- به خبرنگاران گفت كه لوپز همان دو سال پیش در سانحه آتش سوزی خورواش زنده زنده در آتش سوخت و كسی هم نتوانست كاری برایش بكند. به گفته وارن این حادثه زمانی اتفاق افتاد كه ماشین لوپز خاموش بود و او فقط داشت درون اتاقك را تمیز می كرد. می گویند حرارت آتشی كه لوپز در آن می سوخت بسیار بیشتر از یك آتش معمولی بود!

  دانشمندان سیاهچاله عظیمی با جرمی معادل 17 میلیارد ستاره در فاصله 220 میلیون سال نوری شناسایی کرده‌اند.

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، کهکشان کوچک و مسطح NGC1277 میزبان یکی از عظیم‌ترین و پرجرم‌ترین سیاهچاله‌هایی است که تاکنون کشف شده است.

این سیاهچاله غول‌پیکر با رنگ نارنجی درخشان، 14 درصد جرم کلی کهکشان را تشکیل می‌دهد، درحالی که سیاهچاله‌های کشف شده در مرکز کهکشان‌های دیگر تنها 0.1 درصد جرم کهکشان را به خود اختصاص می دهند.

پهنای این سیاهچاله غول پیکر 11 برابر بزرگتر از مدار سیاره نپتون است که در صورت فلکی برساووش در فاصله 220 میلیون سال نوری واقع شده است.

دکتر «کارل گبهارت» سرپرست تیم تحقیقاتی از دانشگاه تگزاس تأکید می کند: کهکشان NGC1277 ساختاری بسیار عجیب و پیچیده دارد و تقریبا تماما سیاهچاله است که می تواند نخستین نمونه در کلاس جدید سیستم های کهکشان- سیاهچاله محسوب شود.

کشف این سیاهچاله عظیم می تواند فرضیه های شکل گیری و تکامل سیاهچاله و کهکشان ها را دستخوش تغییرات کند.

این سیاهچاله عظیم با استفاده از تلسکوپ 9 متری Hobby-Eberly‌ در تگزاس شناسایی و جزئیات این کشف نیز در مجله Nature‌ منتشر شده است.

قطر سیاهچاله غول پیکر در قلب کهکشان در مقایسه با مدار زمین و نپتون

ایسنا

انواع موشک های کروز

تا کنون علاوه بر دسته بندی های دریاپایه، زمین پایه و هوا پایه ، تا کنون مدل های متعددی از موشک های کروز معرفی شده اند که در این مقاله انواع مختلفی از موشک کروز که تا کنون معرفی شده به قرار زیر می باشد.

ادامه در ادامه مطلب.....

آشنایی با هواپیماهای الکترونیکی

ادامه در ادامه مطلب .....

موشک های کروز هواپایه یا هواپرتابی (ALCM)

نسل جدید مریخ‌نورد ناسا مجهز به ساعت اتمی

ناسا بیش از 2.5 میلیارد دلار در پروژه مریخ‌نورد كنجكاوی (Curiosity) سرمایه‌گذاری كرده كه قرار است پنجم اوت (15 مرداد) بر سطح سیاره سرخ فرود بیاید.

«داگ مك‌كوئیسشن»، مدیر برنامه اكتشافات مریخ ناسا در كنفرانس مطبوعاتی نمایشگاه بین‌المللی هوایی فارنبورگ 2012 از مأموریت 800 میلیون دلاری دیگر این سازمان برای اكتشاف بر سطح سیاره سرخ خبر داد.

در مریخ‌نورد جدید ناسا از چترهای بزرگی استفاده می‌شود كه سرعت فرود مریخ‌نورد در جو سیاره سرخ را به طور چشمگیری كاهش می دهد. همچنین میزان دقت فرود فضاپیما با استفاده از چندین ساعت اتمی افزایش پیدا می‌كند.

در حال حاضر، ناسا برای مریخ نوردهای خود از چترهای طراحی شده در دهه 1970 میلادی برای فضاپیماهای Viking lander استفاده می‌كند اما عرض چتر جدید 9 متر افزایش یافته و به 30 متر رسیده است.

در مأموریت سال 2018 یا 2020 ناسا علاوه بر مریخ‌نورد جدید، احتمالا یك مدارگرد مجهز به سیستم ارتباطی لیزری جدید نیز استفاده خواهد شد.

كاهش چشمگیر بودجه مأموریت سال 2018 یا 2020 ناشی از كاهش بودجه فدرال است كه باعث كاهش 20 درصدی بودجه بخش فضایی شده و بیش از همه برنامه اكتشافی مریخ را تحت تأثیر قرار داده است.

در پی كاهش بودجه، ناسا به اجبار از برنامه اكتشافی ExoMars متعلق به آژانس فضایی اروپا خارج شد. در این مأموریت یك مدارگرد و مریخ‌نورد در سال های 2016 و 2018 راهی سیاره سرخ خواهند شد.

از دیگر برنامه‌های آتی ناسا به سیاره مریخ می توان به پروژه MAVEN‌ اشاره كرد كه شامل پرتاب یك مدارگرد برای بررسی جو این سیاره در سال 2015 میلادی است.

فضا چه بویی است؟

فضانوردانی که تا کنون شانس سفر به فضا و راهپیمایی فضایی را داشته‌اند همواره به یکی از عجیب‌ترین ویژگی‌های فضا که تنها در حین راهپیمایی فضایی

می‌توان آن را تجربه کرد اشاره دارند: بوی عجیب و غریب فضا!

فضانوردان در هنگامی که در فضا شناور هستند قدرت احساس کردن بوی فضا را ندارند و تنها بویی که احساس می‌کنند بوی پلاستیکی درون لباس فضایی‌شان است. اما به محض اینکه وارد ایستگاه فضایی می‌شوند و لباس‌ها و کلاه خود را از تن در‌می‌آورند،‌ بوی به شدت قوی و قابل تشخیص فضا را که بر روی لباس،‌دستکش، کلاه و ابزارهای آنها به جا مانده، ‌احساس می‌کنند.

این بو ترکیبی از بوی استیک مانده و خشکیده‌، فلزات داغ شده و بخار ناشی از جوشکاری است. استیون پیرس‌،شیمی‌دانی که توسط ناسا برای شبیه‌سازی بوی فضا بر روی زمین برای آموزش دادن فضانوردان استخدام شده‌است می‌گوید دلیل استشمام بوی فلزات وجود ارتعاشات یون‌های پرانرژی است.

فضانوردانی که تا کنون شانس سفر به فضا و راهپیمایی فضایی را داشته‌اند همواره به یکی از عجیب‌ترین ویژگی‌های فضا که تنها در حین راهپیمایی فضایی می‌توان آن را تجربه کرد اشاره دارند: بوی عجیب و غریب فضا!

کوین فورد در سال 2009 از مدار زمین درباره تجربه‌اش از بوی فضا گفت: این بویی است که هرگز در عمرم احساسش نکرده‌ام اما هرگز آن را فراموش نخواهم کرد. با این‌همه این بو لزوما برای فضانوردان ناخوشایند نیست. دان پتیت فضانورد ناسا پس از بازگشت از ماموریتی در سال 2003 در وبلاگش نوشت:

تشریح کردن این بو بسیار دشوار است. این بو قطعا بویی نیست که بتوان آن را مانند توصیف نوعی غذای جدید، با گفتن این‌که طعمی مثل مرغ دارد،‌ توصیف کرد. بهترین توصیفی که می‌توانم از این بو انجام دهم بوی فلزی است. یک نوع حس فلزی دوست‌داشتنی که من را به یاد تابستان‌های کالج می‌اندازد،‌ زمانی که ساعت‌های زیادی با استفاده از دستگاه جوشکاری تجهیزات سنگینی را تعمیر می‌کردم. این بو بوی خوشایند بخار جوشکاری را برای من یادآوری می‌کند. فضا چنین بویی می‌دهد.

به گفته فضانوردان فضای داخلی ایستگاه بین‌المللی بوی زمینی‌تری دارد. پتیت که به تازگی از ماموریتی 6 ماهه از ایستگاه فضایی به زمین بازگشته‌است می‌گوید در درون ایستگاه فضایی می‌توان بوی ترکیبی ماشین، فروشگاه، موتور، اتاق، آزمایشگاه را استشمام کرد و در زمان پختن شام،‌ می‌توان بوی غذاهای زمینی را نیز احساس کرد.

کامت، نخستین هواپیمای مسافربری جهان

منبع  : میلیتاری،